Τσήγκλερ, Καρλ

(Ziegler, Έλσε – Έσεν 1898). Γερμανός χημικός. Καθηγητής της χημείας στο Ινστιτούτο του Μάρμπουργκ, αργότερα στα πανεπιστήμια της Χαϊδελβέργης και Χάλης, και από το 1943 διευθυντής του Ινστιτούτου Μαξ Πλανκ του Μίλχαϊμ (Ρουρ). Ασχολήθηκε με την οργανική χημεία και ειδικότερα με τις οργανικο-μεταλλικές ενώσεις. Στον τομέα αυτό ανακάλυψε ότι η εφαρμογή των αργιλιο-αλκυλικών ενώσεων τού επέτρεπε την παρασκευή πολυμερών με υψηλό βαθμό κρυσταλλικότητας. Οι μελέτες του για τους υδρογονάνθρακες και τα παράγωγά τους τον βοήθησαν να επεξεργαστεί ενδιαφέρουσες θεωρίες για τη συμπύκνωση και τον πολυμερισμό των οργανικών ουσιών, με επακόλουθο ενδιαφέρουσες πρακτικές εφαρμογές στη βιομηχανία των πλαστικών υλών. Για τις ανακαλύψεις του στον τομέα της χημείας και της τεχνολογίας των υψηλών πολυμερών, τιμήθηκε το 1963 με το βραβείο Νομπέλ της χημείας, μαζί με τον Ιταλό Τζούλιο Νάτα.